Coromandel en Bay of Plenty

Hey Hey!

De dagen vliegen echt voorbij hier ondanks dat ik echt de dag en datum kwijt ben steeds (blijkbaar interesseert het mij ook echt niet want ik doe niet eens mijn best om te onthouden welke dag het is). Net in mijn dagboek geschreven en ik kom er dus achter dat het dinsdag is. Normaal een dag van werken en in de avond Rubin rijden, maar dat laat ik nu aan Iris over.
Aan de ene kant mis ik mijn paarden heel erg (vooral als ik hier soms prachtige huizen met stallen en weide en rijbaan in de tuin zie!!) en aan de andere kant ben ik nu zo bezig dat ik ze helemaal niet mis in dit ritme van leven. Gelukkig ga ik Daphne opzoeken op het zuider eiland. Die loopt een aantal maanden stage hier en werkt op 2 verschillende stallen. Dus dan kan ik echt even de paardenlucht opsnuiven .

Maar goed.....De afgelopen dagen....

Ik heb na mijn heerlijke diner dus in Coromandel geslapen. Het weer was ook in de ochtend niet zo fijn. Maar ik weiger en lange broek aan te doen, eigenwijs soms, dus hop in de auto en op naar de Driving Creek Railway. Dit is een gebied waar een man eigenhandig alles zelf gebouwd heeft. Alleen de wielen van de trein niet. Verder alles!! Het treintje rijdt de berg op een heeft verschillende punten waar tunnels zitten en zelfs een dubbele brug. Ook een aantal wissel sporen om de trein naar boven te krijgen op de stijle berg. Dan gaan we even een stukje achteruit de berg op een wisselen weer weer een kunnen weer vooruit. In totaal en lengte van ruim 3 km naar een uitkijktoren. Erg leuk om op deze manier de berg op te gaan!!

Het weer begon al iets meer mee te werken ondertussen dus op naar de volgende stop voor vandaag. Cathedral Cove!
De auto maar beneden in het dorp Hahei geparkeerd want ik zag wel heel veel mensen en auto's overal. Dus snel in de benen en lopend richting het startpunt gegaan. Vanaf daar zou het ongeveer 45 minuten wandelen zijn. Prima te doen (30 min voor mij)!
Het enige min punt van deze wandeling midden op de dag is dat er nog zo'n 200 mensen hetzelfde idee hebben. En laat ik daar nou niet echt van houden . Meestal kom ik hooguit 10 mensen tegen als ik op pad ben. Maar goed ik ben er geweest en heb een foto met 10 Chinezen/Pakistanen/Duitsers/Engelse erop haha!
Wat ik nog wel een puntje vind voor verbetering; bijna overal staat aangegeven wat voor wandeling het is en hoe lang je er over gaat doen. Zo ook hier. MAAR dit is zo toeristisch, er was en stel dat ik vlak in het begin inhaalde. Die kwam ik tegen toen ik op de helft van de terugweg was! En toen vroegen ze mij hoe ver het nog was.....dat was dus een uur later hè!! Toen waren ze op de helft!!!
Heb heel onaardig gezegd dat het mij niet verstandig leek dat ze verder zouden lopen, maar beter met de boottocht konden gaan. Weet niet wat ze gedaan hebben daarna....
Maar een waarschuwing vooraf had bij stel geen kwaad gekund.

Maar goed de zon was ondertussen goed doorgekomen en de zonnebrand was ik vergeten mee te nemen, dus mijn schouders gingen wat harder dan ik wilde, oeps! Terug bij de auto eerst insmeren en toen een heerlijke frozen yoghurt met gemengde bessen, dat was echt genieten in de schaduw .

Daarna stond Hot Water Beach nog op mijn lijstje, maar ik had het wel even hot genoeg voor vandaag. Dus door naar de camping in Waihi Beach. Weer een prachtige camping aan het strand, maar ook een zwembad en hot pool!! Dus even heerlijk gezwommen en gebubbeld.
Omdat er eigenlijk wel een wasjes gedaan kon worden en ik geen zin had om de volgende dag weer verder te rijden ben ik 2 nachtjes gebleven.
De volgende dag dus eerst even schoonmaak in de wagen en de was gedaan. Rond 12 uur dacht de zon toch ook maar weer door de regenwolken heen te komen. Nog een wandeling en kleine boodschap gedaan in het dorp. Verder lezen, zwemmen en luieren en wachten tot de was droog is.

Maandag om 9 uur vertrokken en richting Mt Maunganui gereden. Daar was ik om 10 uur. Dus een heerlijke ochtend klim naar boven. Daarna bij Te Puke, de kiwi hoofdstad van de wereld, en heerlijke lunch gegeten. Ook nog bij Kiwi 360 geweest. Daar geven ze uitleg hoe de kiwi in NZ is gekomen en kun je echt waar van alles kopen waar een kiwi op staat of in zit. Echt de gekste dingen!
Weer verder op pad naar de Okere Falls. Hier kun je een heel stuk langs de rivier lopen waar veel mensen vanaf gaan raften of kajakken. Een heel spectaculair gezicht!
Daarna ben ik langs Rotorua gereden om bij Lake Tikitapu bij de volgende camping te stoppen. Nog naar een uitkijkpost gewandeld tussen 2 meren in. Lake Tikitapu (blauw) en Lake Rotokakahi (groen) in. Heel apart gezicht dat de meren naast elkaar zo anders kleuren. Ook nog even een duik genomen in het (blauwe) meer voor het eten.

Voor het eerst heb ik het koud gehad vannacht, brrrr. Mijn neus leek wel een ijsklompje. Ook vanochtend was het nog heel koud, maar nee ik deed toch die korte broek aan haha!
Om 8 uur al pad gegaan richting Wei-O-Tapu Thermale Wonderland. Eerst het park doorgelopen en foto's gemaakt van alle gekleurde stenen/kraters en meren. Heel gaaf!!
Om 10.15 uur is er dagelijks de eruptie van de Lady Knox Geiser. Hier ook bij aanwezig geweest natuurlijk. Heel grappig om te zien hoe het eerst begint te pruttelen en dan in ene whooooeeesss!!
Te grappig natuurlijk dat er best wat mensen in de windrichting waren gaan zitten.....die vlogen allemaal op hahaha!

Het weer was al weer stukken beter en ik had wel zin in wat actiefs vandaag. Op naar de gondel en luge ritjes bij Mt Ngongotaha. Heerlijk vermaak om heel hard de berg af te suizen op een soort rodelkarretje. Alleen hier ging je over een weg en moest je zelfs sturen. Maar je kon flink hard .
Hier in gesprek geraakt met een gezin uit Wellington, die hebben mij uitgenodigd voor de kerst mocht ik dan in de buurt zijn. Super lief! Dus even kijken waar ik dan ben, misschien eet ik wel bij hun dan.

Eind van de middag besloten weer terug naar boven te rijden richting Whakatane. Daar vlak bij zit ik nu op een camping. Morgen ga ik de oostkust volgen. Het is en flinke rit van Opotiki naar Gisborn. Heb geen idee of ik dit in 1 dag ga doen of dat ik ga overnachten ergens. Hier komen niet zo veel toeristen en is het echt even terug in de tijd wat ik van de verhalen moet geloven. Maar toch wil ik deze weg ook rijden en zelf op het oosterse puntje van NZ staan. Daar zie je als eerste de zon op komen voor de nieuwe dag.

Groetjes Marije