Eerste week zit er op.
11 december 2015 - Coromandel, Nieuw-Zeeland
Hey!
Ten eerste bedankt voor alle leuke reacties!! Sorry als mijn verhalen en beetje lang zijn, maarja soms moet je wat kwijt ;-)
Na Ahipara ben ik dus naar beneden gereden. Via Kaikohe naar Opononi/Omapere. Hier is de ingang van de Hokianga Harbour (een beetje bekend van de dolfijn Opi die hier kwam spelen in de baai en vanwege de vele schepen die hier verongelukt zijn). Hier heb ik een heerlijke lunch op (mango smoothie en cheesecake met aardbeien en witte chocolade, het riep me gewoon toe...) met prachtig uitzicht op de baai. Daarna de lunch er natuurlijk weer afgewandeld. Op het strand lagen heel veel stenen dus ik heb een mooie stapel gemaakt voor ons gezin.
Daarna weer de auto in een op naar het Waipoua Forest. Hier staat de grootste kauri boom van NZ. De Tana Mahuta. Die is bijna niet op de foto te krijgen!!
Door naar de camping bij Whatoro. Daar ligt het Trounson Kauri Park waar in de avond wandelingen gemaakt kunnen worden om kiwi's te spotten. Er is daar een soort fok programma bezig zodat de populatie kiwi's weer groter wordt.
De gids was wel een beetje raar en de groep had echt watjes in de oren geloof ik. Steeds gingen ze dingen vragen die net verteld waren. Maar goed de wandeling zelf.....aangezien sommige dus watjes in de oren hadden hoorde ze de kiwi niet in het bos. Maar ik hoorde er zeker weten 1. Dus ik zei dat ze stil moesten zijn. Toen weer goed luisteren en ik wist zeker dat er 1 vlak bij zat. Dus met een rode lamp, bij wit licht denken ze dat het dag is en rennen ze naar hun hol terug, in de richting waar ik op zei schijnen en ja hoor nog geen 5 meter bij ons vandaan!!! Nou probeer dan maar eens heel stil te blijven, terwijl je gewoon whoehoeeee wilt schreeuwen!
Jammer genoeg is het dus echt niet te doen om foto's te maken. Maar ik heb de herinnering :-)
Toen we weer terug liepen richting de bus kwamen we vanuit het bos op een grasveld uit. Hier zag ik iets bewegen in mijn ooghoek, zat er nog een baby kiwi in het gras! Toen die ons zag liep die snel het bos in een ik moest hard lachen. Ik moest aan Alfred J. Kwak denken toen hij zo weg waggelde!!
Uiteindelijk de hele groep blij dat ik mee was, en ik vond het een hele leuke avond!
De volgende dag weer verder naar beneden gereden. Via Dargaville, Wellsford en Helensville naar Piha.
Piha ligt in het Waitakere Ranges Regional Park ten westen van Auckland. Hier nog een prachtige wandeling naar de Fairy Falls gemaakt. Daar stond een uur enkele reis voor. Eerste gedeelte ging makkelijk. Een pad naar beneden. Maar toen kwamen er trappen omdat het te stijl ging. Toen nog meer trappen en nog meer! Uiteindelijk een prachtige waterval en echt schitterend aangelegde paden en trappen. Maar na ong 40 min naar beneden moest je ook weer terug omhoog.....nou geloof me dat was en beste klim!! Daar ben ik toch echt een uur mee bezig geweest. Heb ook maar niet de traptreden geteld, dat waren er teveel!!
Bij de camping aangekomen nog even een strandwandeling gemaakt. Het zwarte zand is echt zo mooi en zo zacht! Ook nog een stukje omhoog de Lion Rock opgeklommen. Het was behoorlijk aan het waaien en de golven waren flink. Toch nog wel wat surfers in de zee. Ik vind ze stoer!
Dit is mijn laatste stop op de Twin Coast Discovery Highway. De eerste week en het eerste gedeelte van NZ zit erop.
Ik moest natuurlijk even wennen maar heb het gevoel dat ik hier al weer veel langer ben. Heb al veel gezien voor mijn gevoel. Heb de rust nu ook gevonden om in de avond te kijken wat ik morgen ga doen en dan kijk ik wel wat lukt en wat er spontaan op mijn pad komt.
Deze morgen Auckland doorgestoken richting Coromandel. Dan rij je weer tussen heel veel kleine dorpjes door. Sommige waarvan ik alleen maar kan denken, wat doen de mensen hier??? Er is niks in de buurt... en waar leven ze van? Heb nog niet de moed gevonden om eens uit te stappen en het te gaan vragen. Maar dat komt vast nog wel.
Vannacht overnacht ik in Coromandel zelf. Ben net uit eten geweest om te vieren dat ik de eerste week heb gehad en dat ik het ontzettend naar mijn zin heb!
Op naar de volgende week en een nieuw gedeelte van NZ!
Groetjes Marije
Ten eerste bedankt voor alle leuke reacties!! Sorry als mijn verhalen en beetje lang zijn, maarja soms moet je wat kwijt ;-)
Na Ahipara ben ik dus naar beneden gereden. Via Kaikohe naar Opononi/Omapere. Hier is de ingang van de Hokianga Harbour (een beetje bekend van de dolfijn Opi die hier kwam spelen in de baai en vanwege de vele schepen die hier verongelukt zijn). Hier heb ik een heerlijke lunch op (mango smoothie en cheesecake met aardbeien en witte chocolade, het riep me gewoon toe...) met prachtig uitzicht op de baai. Daarna de lunch er natuurlijk weer afgewandeld. Op het strand lagen heel veel stenen dus ik heb een mooie stapel gemaakt voor ons gezin.
Daarna weer de auto in een op naar het Waipoua Forest. Hier staat de grootste kauri boom van NZ. De Tana Mahuta. Die is bijna niet op de foto te krijgen!!
Door naar de camping bij Whatoro. Daar ligt het Trounson Kauri Park waar in de avond wandelingen gemaakt kunnen worden om kiwi's te spotten. Er is daar een soort fok programma bezig zodat de populatie kiwi's weer groter wordt.
De gids was wel een beetje raar en de groep had echt watjes in de oren geloof ik. Steeds gingen ze dingen vragen die net verteld waren. Maar goed de wandeling zelf.....aangezien sommige dus watjes in de oren hadden hoorde ze de kiwi niet in het bos. Maar ik hoorde er zeker weten 1. Dus ik zei dat ze stil moesten zijn. Toen weer goed luisteren en ik wist zeker dat er 1 vlak bij zat. Dus met een rode lamp, bij wit licht denken ze dat het dag is en rennen ze naar hun hol terug, in de richting waar ik op zei schijnen en ja hoor nog geen 5 meter bij ons vandaan!!! Nou probeer dan maar eens heel stil te blijven, terwijl je gewoon whoehoeeee wilt schreeuwen!
Jammer genoeg is het dus echt niet te doen om foto's te maken. Maar ik heb de herinnering :-)
Toen we weer terug liepen richting de bus kwamen we vanuit het bos op een grasveld uit. Hier zag ik iets bewegen in mijn ooghoek, zat er nog een baby kiwi in het gras! Toen die ons zag liep die snel het bos in een ik moest hard lachen. Ik moest aan Alfred J. Kwak denken toen hij zo weg waggelde!!
Uiteindelijk de hele groep blij dat ik mee was, en ik vond het een hele leuke avond!
De volgende dag weer verder naar beneden gereden. Via Dargaville, Wellsford en Helensville naar Piha.
Piha ligt in het Waitakere Ranges Regional Park ten westen van Auckland. Hier nog een prachtige wandeling naar de Fairy Falls gemaakt. Daar stond een uur enkele reis voor. Eerste gedeelte ging makkelijk. Een pad naar beneden. Maar toen kwamen er trappen omdat het te stijl ging. Toen nog meer trappen en nog meer! Uiteindelijk een prachtige waterval en echt schitterend aangelegde paden en trappen. Maar na ong 40 min naar beneden moest je ook weer terug omhoog.....nou geloof me dat was en beste klim!! Daar ben ik toch echt een uur mee bezig geweest. Heb ook maar niet de traptreden geteld, dat waren er teveel!!
Bij de camping aangekomen nog even een strandwandeling gemaakt. Het zwarte zand is echt zo mooi en zo zacht! Ook nog een stukje omhoog de Lion Rock opgeklommen. Het was behoorlijk aan het waaien en de golven waren flink. Toch nog wel wat surfers in de zee. Ik vind ze stoer!
Dit is mijn laatste stop op de Twin Coast Discovery Highway. De eerste week en het eerste gedeelte van NZ zit erop.
Ik moest natuurlijk even wennen maar heb het gevoel dat ik hier al weer veel langer ben. Heb al veel gezien voor mijn gevoel. Heb de rust nu ook gevonden om in de avond te kijken wat ik morgen ga doen en dan kijk ik wel wat lukt en wat er spontaan op mijn pad komt.
Deze morgen Auckland doorgestoken richting Coromandel. Dan rij je weer tussen heel veel kleine dorpjes door. Sommige waarvan ik alleen maar kan denken, wat doen de mensen hier??? Er is niks in de buurt... en waar leven ze van? Heb nog niet de moed gevonden om eens uit te stappen en het te gaan vragen. Maar dat komt vast nog wel.
Vannacht overnacht ik in Coromandel zelf. Ben net uit eten geweest om te vieren dat ik de eerste week heb gehad en dat ik het ontzettend naar mijn zin heb!
Op naar de volgende week en een nieuw gedeelte van NZ!
Groetjes Marije
Groet en hug van ons.
Roger
heerlijk ook dat de rust er in komt, en het contact met de bewoners komt vanzelf...denk zeker straks rond de feestdagen, als de campings ook drukker worden...
Wij gaan zo de kerstboom optuigen, en onze vakantie gidsen voor 2016 zijn binnen ....komen wij ook alvast in de stemming...
Dikke kus en knuffel van ons.