Het zuiden van het zuider eiland en de fjorden.

21 januari 2016 - Te Anau, Nieuw-Zeeland

Hey!

Zo weer een week verder, de tijd vliegt echt op sommige dagen!

Afgelopen zaterdag werd ik wakker met een waterig zonnetje. Jeeeej! Geen regen meer!
Na even wat app contact over hoe het met 'mijn' paarden gaat (gelukkig goed!) weer op pad. Eerst even een klein stukje terug rijden en vanaf daar begint mijn dag met heel veel korte wandelingen. Er zijn ontzettend veel uitkijkpunten en watervallen langs deze weg (southern scenic route). 1 van de mooiste punten vond ik de uitkijk vanaf Florence Hill. Vanaf hier heb je in 1 oogopslag de zee, het strand en het regenwoud! Echt super gaaf om te zien! Daarna iets verderop gestopt en door het regenwoud richting het strand gelopen. En dan heb je dus geen duinen, maar een soort opening tussen de planten en je staat op het strand. Zo apart!!
Daarna doorgereden richting Curio Bay. Daar is een camping die uitkijkt op de Porpoise Bay waar Hector dolfijnen zwemmen. En aan de andere kant heb je de zee waar de zeeleeuwen en yellow eyed pinguïns vandaan komen! Echt een geweldige plek om aan het eind van de dag gewoon lekker te gaan zitten met een bak yoghurt en fruit en wachten tot de zon onder gaat. En maar turen naar het water en zo intens genieten om dan al die dieren te zien!! (Heel jammer alleen dat er maar weinig mooi op de foto staat)

De volgende dag werd ik wakker met grauw weer. Dus hop de auto in een door naar Bluff. Het zuidelijkste punt van NZ, Stewart Island dan niet meegerekend.
Ondanks het grauwe weer ben ik Bluff Hill op gereden naar het uitzichtpunt. Maar dat was zoals verwacht niet zo mooi. Wel nog naar beneden gewandeld richting de zee en ja hoor daar spotte ik 2 dolfijnen! Daarna weer een flinke klim omhoog, krijg je het wel lekker warm van!
Toen maar naar Invercargill gereden. Even een uurtje lekker warm in de bieb gezeten en kunnen internetten. Na nog een boodschapje op naar de camping, koken en lezen en lekker op tijd naar bed (met een strak blauwe hemel, zoooo flauw).

In de ochtend is het niet meer zo mooi, maar dat is niet zo erg. Vandaag weer een stukje verder rijden namelijk. Eerst nog even een korte stop in Invercargill, rondje lopen en ijsje eten bij de frozen yoghurt ;-)
Daarna verder met de southern scenic route richting Te Anau.
Dit was en wat saaier stuk van de route.
Ik wilde nog aan het strand mijn lunch eten, maar daar dachten ongeveer 100 sandflies ook mee te eten. Dus snel in de camper met alles dicht.
Als je een hekel hebt aan muggen, geloof me de sandfly is nog 1000x zo vervelend!
Ze zien er gewoon uit als een klein vliegje, iets groter dan een fruitvlieg. Maar je voelt dus niet dat ze op je zitten. Tot ze bijten! Auw! Echt zo een vervelend scherp prikje.
Dan eerst niks....maar na een dag.....jeuk!!
En dat houd dan niet even een dag of 3 aan, nee gewoon 2 weken! Echt verschrikkelijk!
Gelukkig werkt de anti-muggen/sandflies en andere beesten spul best goed dus iedereen spuit er lekker op los, haha!

Maar goed verder met mijn reisje.
Aangekomen in Te Anau ben ik op een camping gaan staan met uitzicht op het meer. Prachtig met de bergen er achter!
Nog even een rondje dorp gedaan na het eten. En genoten van een prachtige zonsondergang!
(Oh hier zitten dus gewoon geen sandflies, jeeej!)

's Ochtends lekker uitgeslapen en op mijn gemak eens bedacht wat ik zou gaan doen die dag. Dat werd en wandeling. Een stuk van de Kepler Track.
Vanaf de camping richting het startpunt gelopen (1 uur) en toen nog 3 uur gewandeld. Heel grappig was dat je soms in een soort varen doolhof stond en 100 meter verder in een dicht begroeid bos, dan weer een soort heide en dan weer overal varens. Heel veel verschillende omgevingen in eigenlijk een klein (ongeveer 15 km) stuk van de route.
Om 5 uur kwam een bus mij om ophalen bij een afgesproken plek. Dus een heerlijk wandel dagje zo!

Op woensdag ging de wekker om 7 uur. Vandaag is de dag dat ik naar Doubtful Sound ga!
Dus douchen, eten en tas met lunch inpakken. Ik ben ongeveer 8 uur op pad vandaag. Om 10 uur mochten we de boot op bij Lake Manapouri. Daar mochten we genieten van een uur varen over het meer (ong 40 km lang).
Toen we aan land kwamen stond de bus al klaar. Eerst weer even flink spuiten tegen de sandflies ;-)
En toen een uur met de bus de Wilmot Pass over. Helemaal boven op de pass is en prachtig uitzicht over de Doubtful Sound Deep Cove. Daar waar we onze boottocht beginnen. Gelukkig is het zicht redelijk, wel veel laag hangende wolken.
Eenmaal op de boot dik ingepakt naar het bovendek. Hier zelfs vasthoudend aan de reling om niet van de boot te waaien!
Na ong een half uur even naar binnen. Warm worden! Daarna buiten en binnen afgewisseld voor het maken van foto's.
Na 1,5 uur waren we aan het begin van de Doubtful Sound gekomen. Hier lagen weer een hele hoorde zeehonden te luieren op de rotsen. Daarna met de wind in de rug terug gevaren. Dat was echt een stuk aangenamer!
Doubtful Sound is echt zo groot! Een het is er zo stil. Je voelt je echt een heel klein nietig persoon als je daar vaart.
Terug bij de haven stond de bus weer klaar. Terug over de pass en weer de boot op het meer over. Iedereen kakte toen wel een beetje in, haha!
Om 5 uur was ik weer bij de camper en kon ik terug naar de camping rijden. En lange dag met toch wel heel veel indrukken. En makkelijke maaltijd en op tijd naar bed. Morgen naar Milford Sound namelijk!

De wekker ging nog een beetje vroeger vandaag 6.30 uur. Ik wilde namelijk om half acht in de auto zitten. Het is ongeveer 2,5 uur rijden en als je nog stopt onderweg nog iets langer. Het weer leek best prima, maar er was wel regen voorspeld.
En die voorspelling kwam uit!
Ik was denk ik een half uur onderweg en de wolken leken steeds lager te hangen. Toen begon de miezer en niet veel later gewoon flinke regen. De weg richting Milford Sound schijnt 1 van de mooiste te zijn.....tja zoals al eens eerder op mijn reis....ik mag er niet altijd van genieten.
Niet stoppen dus overweg maar lekker doorrijden!
Ik was nu wel wat vroeg op bestemming, maar kon nu nog even een broodje eten en wat lezen voor de boottocht begon.
Ik had er eigenlijk niet veel van verwacht omdat je vanuit de haven alle boten in een dichte mist zag verdwijnen.
Even voor 11 uur konden we de boot op en ik ben op het achterdek gaan staan. Met een beetje afdak en prima plek!
Eenmaal onderweg bleek het zicht nog redelijk mee te vallen. Gelukkig!
De toppen van de bergen waren niet te zien, maar door de regen kwam er overal water via verschillende watervallen naar beneden. Geweldig leuk om te zien!
Het grootste verschil tussen Doubtful en Milford zijn toch wel de grootte. Milford is bijna mini te noemen. En Doubtful is veel groener en stiller. Milford heeft echt rotswanden en het geluid van al die watervallen is soms bijna oorverdovend!
Wat wel erg grappig was onderweg met de boot is dat ze stoppen onder 1 van de watervallen. Dus bijna iedereen klets nat haha! Maar wel heel gaaf om zo dichtbij te komen!
Terug in de camper even de verwarming aan om de klamme kleding wat droog te krijgen. Toen weer terug richting Te Anau. Op de terugweg was het zicht nog slechter geworden, echt een prachtige route hoor zo in de wolken en regen ;-). Richting Te Anau begon de zon te schijnen. Het is een wonder na de hele ochtend en deel van de middag in de regen. Terug op de camping korte broek aan en een hemdje en lekker een uurtje in de zon liggen lezen voor het eten.

Jullie zijn nu weer helemaal op de hoogte van de afgelopen week. Morgen ga ik richting Queenstown. Echte plannen heb ik niet zoals elke dag zie ik wel wat er gebeurd. Nog 5 weken en dan lever ik mijn camper weer in.

Groetjes Marije

1 Reactie

  1. Iedje:
    1 februari 2016
    leuk om de verhalen te lezen Marije..... jaloersmakend..